Kiedy okres zdatności do użytku poliuretanu się kończy, czyli po upływie kilkudziesięciu lat, staje się on odpadem, tak jak pozostałe materiały budowlane. Resztki pianki poliuretanowej izolatorów w formie paneli sandwich i płyt można zmielić i ponownie przetworzyć. W ten sposób otrzymuje się kolejne panele o wysokiej gęstości, które zastępują drewno oferując większą trwałość i wytrzymałość.
Resztki te służą również do otrzymywania wypełniającego materiału izolacyjnego w budownictwie, należy wspomnieć, że tendencja do stosowania materiałów prefabrykowanych z poliuretanu redukuje powstawanie odpadów podczas instalacji. Z drugiej strony, przedmioty codziennego użytku, takie jak materace czy kanapy również nadają się do utylizacji, należy je ulokować w czystym miejscu w celu ich prawidłowego przetworzenia.
Podsumowując, zastosowania poliuretanu z recyclingu są liczne, oraz nadają lekkości, trwałości i solidności.
Co można wyprodukować z poliuretanu otrzymanego z recyclingu?
Z pianki poliuretanowej uzyskanej z recyclingu otrzymuje się każdy rodzaj przedmiotów użytku codziennego: od podeszwy buta do obuwia sportowego, ubrań, foteli samochodowych, materacy, poduszek, mat, dywanów, mebli łazienkowych, blatów kuchennych, drzwi, ścian przegradzających, okien, a nawet desek surfingowych. Stosuje się go również często w przemyśle transportowym, zarówno w różnych elementach ciężarówek jak i pociągach dużych prędkości, nadając wytrzymałości przy niskiej wadze.
Jednak jednym z wielkich atutów poliuretanu z recyclingu jest wytworzenie nowych materiałów do budownictwa. Wprowadzając sztywną piankę poliuretanową na gipsy i inne produkty, rośnie wydajność izolacji termoakustycznej materiału docelowego.
Służy ona także do tworzenia nowej izolacji podłogi, po zmieleniu resztek i potraktowaniu ich różnymi dodatkami i celulozą. Poza tym, jest to doskonałe rozwiązanie na powierzchnie placów zabaw i ośrodków sportowych. Innym powszechnym sposobem na rozwiązanie problemu resztek poliuretanu jest jego zutylizowanie do produkcji opakowań na inne produkty izolacyjne.
Z drugiej strony, jako alternatywa dla recyclingu mechanicznego istnieje recycling chemiczny, który, mimo tego, że jest bardziej kosztowny, pozwala na otrzymanie plastiku o bardzo wysokiej jakości. Polega na rozłożeniu poliuretanu poprzez różne procesy —hydroliza, aminoliza i glikoliza, ten ostatni jest na dzień dzisiejszy najczęściej praktykowany— w celu uzyskania zielonych polioli, z których następnie produkuje się nowe plastiki.
Jeśli utylizacja poliuretanu nie jest możliwa, najlepszym rozwiązaniem jest odzyskiwanie energii. W ten sposób, jest on bardzo użyteczny jako surowiec do palarni wytwarzających energię elektryczną, oraz do produkcji ciepła dla budynków i procesów przemysłowych.
Utylizacja poliuretanu: zaangażowanie w zrównoważony rozwój
Poliuretan jest materiałem szanującym środowisko, ponieważ ma bardzo zredukowany stopień oddziaływania na środowisko. Ze względu na jego ogromną trwałość i niskie przewodnictwo cieplne, jest najlepszym izolatorem termicznym, co czyni go niezbędnym sojusznikiem wydajności energetycznej. Ma duży wkład w oszczędność energii, zasobów, a co za tym idzie, emisji. W rzeczywistości, poliuretan pozwala na ponad stukrotną oszczędność energii, która jest potrzebna do jego wyprodukowania.
Utylizacja poliuretanu jest zaangażowaniem w gospodarkę o obiegu zamkniętym, dzięki której zamyka się cykl istnienia odpadów przekształconych w nowe surowce do wytwarzania produktów. Dodatkowo, w procesie recyclingu zachowana zostaje jakość i właściwości i powstają surowce o takich samych cechach co oryginalne.
