Po wyjaśnieniu niektórych kontrowersyjnych kwestii dotyczących reakcji poliuretanu na ogień czy też jego domniemanego negatywnego wpływu na zdrowie, kontynuujemy serię mitów o poliuretanie opisując jego wpływ na środowisko.
Jeśli pracujesz w sektorze budowlanym, na pewno kiedyś słyszałeś stwierdzenie, że poliuretan nie jest materiałem zrównoważonym, że ma bardzo negatywny wpływ na środowisko lub, że nie można go poddać recyklingowi.
Poniżej odpowiemy na wszystkie te wątpliwości opierając się na dowodach naukowych oraz informacjach pochodzących z autorytatywnych źródeł z tego sektora.
Czy poliuretan jest materiałem szanującym środowisko?
Systemy izolacyjne przyczyniają się do redukcji lub całkowitej eliminacji strat energetycznych w budynkach, co w wyniku daje oszczędność energii oraz wzrost wydajności energetycznej.
Z tego powodu, systemy te zaczęły odgrywać bardzo ważną rolę w budownictwie czy renowacji budynków dążących do umiarkowanego zużycia energii, takich jak domy pasywne lub budynki o prawie zerowej emisji energii na zewnątrz.
Na przykład, Passive House z ISOPA jest izolowany poliuretanem w 3 różnych zastosowaniach (poliuretan natryskiwany, płyty ze sztywnej pianki i panele warstwowe), i oprócz tego, że koszty wykonania są bardzo niskie, uzyskuje się 85% oszczędność w porównaniu do innych tradycyjnych budynków mieszkalnych.
Z drugiej strony, dzięki jego doskonałej trwałości, najprawdopodobniej nie będzie konieczności wymiany izolacji na bazie poliuretanu przez cały czas zdatności budynku do użytku, dzięki czemu oszczędność energii i zasobów będzie większa.
Pojawia się również oszczędność przy transporcie, ponieważ nie jest to materiał tak ciężki ani o takich rozmiarach, jak inne materiały izolacyjne.
Czy jego produkcja generuje emisje CO2?
Rzeczywiście, proces uzyskiwania poliuretanu generuje emisje CO2, tak samo jak przy produkcji pozostałych materiałów izolacyjnych lub jakichkolwiek materiałów stosowanych do budowy lub wytwarzania dóbr.
Jednak w celu analizy prawdziwego wpływu produktu na środowisko, należy przestudiować ślad węglowy podczas całego okresu jego zdatności do użytku.
Przy użyciu 130 mm izolacji z piankinatryskiwanej PU (gęstość: 40 kg/m3, HFC-rozprężone, zamknięte komory), co jest równoważne wartości R 5, można otrzymać rocznąoszczędność energii o wartości 162 kWh (582 MJ) energii pierwotnej na m2 izolowanej powierzchni.
W ciągu 50 lat przydatności do użytku, oszczędność może oznaczać nawet 8.100 kWh (29.100 MJ) na m2, jako żeużyte zostanie jedynie 106 kWh (lub 397 MJ według obliczeń DAP) do wytworzenia 1 m2 pianki natryskiwanej PU, relacja prawie jak1 do 75. Jeśli w obliczeniach zawiera sięodzyskanie energiijako założenie zakończenia okresu zdatności do użytku, wtedy zużycie energiipierwotnejna 1 m2 piankinatryskiwanej PU zredukuje siędo 78 kWh (280 MJ). W takiej sytuacjiizolacja za pomocą PU zaoszczędziłaby 104 razy energię użytą do jej produkcji.
Oznacza to również, że ilość energii zużytej do produkcji izolacji z pianki natryskiwanejPU zostaje później odzyskana w mniej niż osiem miesięcy, dzięki energii zaoszczędzonej w fazie użycia. (Źródło: PU EUROPE).
A jaki efekt wywołują używane gazy spieniające?
Gazy fluorowane (HFC) weszły do użycia w celu zastąpienia innych produktów, które w dużym stopniu uszkadzały warstwę ozonową.
Produkty te są stosowane jako środki spieniające przy niektórych piankach poliuretanowych. Inne pianki używają innego rodzaju środków spieniających.
Mimo wszystko, HFC mają wysoki potencjał efektu cieplarnianego (GWP) i przez długi czas pozostają w atmosferze.
Zostały włączone do Protokołu z Kioto na temat Globalnego Ocieplenia, a Unia Europejska wprowadziła przepisy w celu kontrolowania i zakazu użycia tych produktów oraz zastąpienia ich innymi, mniej szkodliwymi dla środowiska. Rozporządzenie dotyczące gazów fluorowanych proponuje zakazać fluoropochodnych węglowodorów (HFC) jako środków rozszerzających do roku 2023.
Dlatego też, Synthesia Technology pracuje nad takimi systemami jak S-35 RGB/ECO lub Poliuretan Spray S-303 HFO, które stosują czwartą generację środków spieniających HFO.
Systemy te mają bardzo niski potencjał globalnego ocieplenia (o 99,9% niższy niż inne generacje pianek poliuretanowych) i nie są szkodliwe dla warstwy ozonowej.
Poza tym, że spełniają wymagania przyszłych przepisów, mają również doskonałą wydajność izolacyjną.
Czy poliuretan można poddać recyklingowi?
Zarówno poliuretan, jak i piankę poliuretanową można zutylizować, co więcej, w wyniku chemicznego procesu recyklingu resztek poliuretanu otrzymuje się nowy surowiec nadający się do produkcji poliuretanu od początku.
Resztki poddawane są mieleniu z dodatkami i celulozą. Wynik tego procesu może być użyty do produkcji paneli izolacyjnych lub profili zastępujących drewno, można go przeobrazić w materiał do opakowania produktów z poliuretanu, może być dodatkiem do warstw zaprawy, tynku, itd.
W taki sam sposób, surowiec ten może być również wykorzystany w innych sektorach i w innych celach, jak na przykład, do budowy ścian, mebli, ram okiennych, pojazdów, itd.
Z drugiej strony, resztki poliuretanu, które nie mogą poddać się recyklingowi lub być zutylizowane, mogą służyć do uzyskania energii i wytwarzania energii elektrycznej w spalarniach, ponieważ wewnątrz zawierają dużą ilość energii.
Czy poliuretan można wytworzyć z innych recyklingowanych materiałów?
Nie tylko można, ale już to robimy. Synthesia dołączyła ostatnio poprzez swojego partnera Kingspan do paktu z Ecoalf, którego celem jest przekształcenie plastiku wyłowionego z morza w materiał do izolacji.
W planie jest przeprowadzenie recyklingu miliarda plastikowych butelek do roku 2025. Z tych butelek produkowane są plastiki PET służące jako surowiec do wyrobu paneli izolacyjnych z poliuretanu.
Panele te pełnią funkcję izolatora termicznego i uzyskują wzrost wydajności energetycznej budynków, co prowadzi do podwójnego zysku ekologicznego.
