Poliuretan projektowany charakteryzuje się znakomitą przyczepnością do spójnego podłoża, oczyszczonego i suchego, czyli ogólnie do wszystkich materiałów używanych w budownictwie. Nie należy zapominać, że pianka poliuretanowa została odkryta podczas badań pewnego kleju.
Przyczepność innych materiałów do poliuretanu można zwiększyć wedle potrzeby, zarówno mechanicznie, zarysowując powierzchnię, jak i chemicznie, poprzez proces przygotowania gruntu.
Pomiar przyczepności poliuretanu
Łatwym sposobem na sprawdzenie przyczepności jest nałożenie produktu na podłoże, na którym chcemy dokonać pomiaru i pociągnięcie za piankę. Pianka powinna się wcześniej rozerwać niż odkleić od podłoża.
Według normy UNE-EN 14315-1, tę właściwość należy mierzyć za pomocą procedury wskazanej w aneksie F wspomnianej normy, i oznaczać według poziomów.
|
POZIOM
|
WYMÓG (kPa)
|
|
A1
|
≥20
|
|
A2
|
≥50
|
|
A3
|
≥100
|
Jak zwiększyć przyczepność poliuretanu
Poliuretan projektowany charakteryzuje się znakomitą przyczepnością do powszechnie używanych materiałów budowlanych. Mimo tego, istnieją aspekty, które można wziąć pod uwagę w celu ulepszenia tej właściwości.
- podłoże powinno charakteryzować się dobrą spójnością. Gdyby posiadało łatwą do oderwania rdzę, brud, piasek lub ziemistą teksturę, poliuretan przykleiłby się do pierwszej warstwy, ale byłaby ona łatwa do oderwania.
- Na powierzchnię czystej lub piaszczystej zaprawy murarskiej, lub jakąkolwiek inną nie twardą powierzchnię, zaleca się nałożyć warstwę bogatej zaprawy, ponieważ w związku z naturalnymi napięciami poliuretanu, może on się unieść, pociągając za sobą podłoże, na które został nałożony, ze względu na brak spójności.
- na materiałach gładkich, takich jak stal, aluminium..., należy dokonać czyszczenia odtłuszczającego za pomocą spirytusu mineralnego, a następnie dokonać antykorozyjnego przygotowania gruntu.
- Przy podłożu betonowym, konieczne jest oczyszczenie blachy zaczynowej odpowiednią szczotką.
- na folii polietylenowej, materiale naturalnie nieprzylegającym, konieczne jest potraktowanie palnikiem spawalniczym aby otrzymać dobrą przyczepność pianki. Mimo wszystko, w przypadku niektórych plastików, takich jak polipropylen lub teflon, nigdy nie osiągnie się przyczepności.
- Na podłożu z nadmiarem wilgoci, takim jak mokre powierzchnie lub ze skropleniem powierzchniowym, należy unikać nakładania poliuretanu, ponieważ mogą powstać pęcherzyki lub jego odklejenia w miejscu nałożenia. Problem będzie bardziej wyrazisty, im mniej porowata będzie powierzchnia. Wilgotność podłoża powinna być niższa niż 20%.
- Na asfalcie niechronionym, asfalt powinien być przyklejony na całej powierzchni oraz warstwa polietylenowa nieklejąca powinna zostać usunięta za pomocą palnika spawalniczego.
- Warstwę starej pianki poliuretanowej, jeśli powstałaby degradacja promieniami UV, należy oczyścić metodami mechanicznymi, takimi jak szczotka druciana lub woda pod ciśnieniem.