Poliuretan wstrzykiwany jest używany głównie do wypełnienia komór powietrza wewnątrz ścian budynków, przede wszystkim w przypadku remontów, w celu uzyskania dobrej izolacji akustycznej i termicznej.
W tych sytuacjach należy zwrócić szczególną uwagę na wypełnienia pustych miejsc pomiędzy przegrodami, aby nie wprowadzić nadmiernej lub niewystarczającej ilości materiału izolacyjnego. Istnieje ryzyko pęknięcia a nawet przewrócenia się ściany z powodu ciśnienia pianki w momencie jej rozprzestrzeniania się, zarówno ze względu na nadmierne ciśnienie, jak i kurczenie się.
Techniki wstrzykiwania poliuretanu są bardzo rozwinięte i wymagają dokonywania wielu kontroli podczas ich wykonywania. Pierwszym krokiem jest realizacja wcześniejszej analizy stanu ściany, w jaką chcemy wprowadzić poliuretan. Zaleca się, by komora powietrza miała szerokość co najmniej 5 centymetrów, by była ciągła oraz by minimalna temperatura podłoża podczas wstrzykiwania wynosiła 5şC.
Proces wstrzykiwania poliuretanu
Aby wykonać prawidłowo wstrzykiwanie poliuretanu do komór powietrza, zaczyna się od wywiercenia kilku otworów w ścianach wewnętrznych. Otwory te należy rozmieścić w odległości mniejszej niż jeden metr od siebie, tak aby nie tworzyły siatki, ponieważ przekątne przekroczyłyby tę zalecaną odległość.
Następnie przechodzi się do wstrzykiwania poliuretanu przez te otwory, zawsze w kierunku od dołu do góry, aby w ten sposób uzyskać idealne wypełnienie komory powietrza. Wewnątrz komory, poliuretan zacznie się rozprzestrzeniać, całkowicie ją wypełniając, docierając do wszystkich rogów i dopasowując się do powierzchni wewnętrznych.
Po zakończeniu wstrzykiwania, otwory należy zamknąć i ujednolicić paramenty. Dzięki sztywności poliuretanu i jego właściwościom wypełniającym wszystkie szczeliny, stabilność struktury paramentów jest podwyższona.
Problemy podczas dokonywania wstrzykiwania poliuretanu
Poniżej wyróżniamy najczęściej spotykane problemy, które mogą się pojawić podczas wstrzykiwania poliuretanu, oraz ich możliwe przyczyny i rozwiązania:
- Otwór o nieregularnym kształcie: igła pistoletowa może być źle wyregulowana (wyregulować pozycję) lub w komorze mieszania może być obecny brud (oczyścić komorę).
- Otwór z kolorowymi smugami: nieprawidłowa mieszanina ze względu na niedrożność składników (sprawdzić ciśnienia i/lub naprawić niedrożność) lub różnice lepkości (ustawić i podwyższyć temperatury).
- Otwór zamknięty: lepkość składników może być wysoka lub środowisko zimne (podnieść temperatury i ciśnienia).
- Otwór bardzo otwarty z tworzącą się mgiełką: za dużo powietrza na końcówce pistoletu (zredukować przepływ powietrza) lub zbyt wysokie ciśnienie mieszaniny (zredukować nieco ciśnienie).
- Materiał reaguje za późno, odczepia się: powierzchnia jest zimna (podwyższyć ogrzewanie węży).
- Materiał reaguje za szybko, wykończenie nieregularne i z mgłą: istnieje za duże ciśnienie (obniżyć ciśnienie powietrza w pistolecie oraz ciśnienie mieszania).
- Materiał dociera na powierzchnię w formie granulek, zapychając pistolet: temperatura jest za wysoka (należy obniżyć ogrzewanie węży).
- Na powierzchni materiału powstają pęcherzyki powietrza w sposób losowy: powierzchnia, na którą nakłada się materiał jest za ciepła (należy zaczekać aż powierzchnia się ochłodzi) lub istnieje zanieczyszczenie poprzednio użytym produktem (należy przepuścić większą ilość produktu przez wąż).
