Sektor budowlany w Europie angażuje dużą ilość zasobów naturalnych. Poza tym, zużywa wodę i energię oraz generuje odpady o dużym wpływie na środowisko.Stąd bierze się pomysł na transformację w gospodarkę obiegową, napędzany kilkoma działaniami w różnych krajach UE.
Nikt już nie wątpi w to, że system liniowy jest niewydajny i niezrównoważony. Bazując na twierdzeniu, że wzrost gospodarczy i konsumpcja stale wzrastają, nie obserwuje się konsekwencji środowiskowych czy dostępu do surowców, obecnie kluczowych kwestii w każdym sektorze działalności.
Plany mające największy wpływ na podstawowe dziedziny gospodarki, jak na przykład budownictwo, wskazują na istotę projektu ekologicznego. Niewątpliwie wizja gospodarki obiegowej już w fazie tworzenia i projektowania produktów ułatwi ich administrację pod koniec okresu zdatności do użytku, mając na celu możliwość ich ponownego wykorzystania do stworzenia nowych produktów.
Do tego dochodzi konieczność informowania o całym cyklu zdatności do użytku produktu i jego części za pomocą ulepszonych etykiet zawierających ślad środowiskowy, wydajność energetyczną i okres zdatności do użytku.
Kolejnym bardzo ważnym punktem jest prawidłowa administracja odpadów i ponowne wprowadzanie surowców wtórnych do cyklu produkcji. W tym celu powinno się zachęcać do selektywnej rozbiórki i separacji u źródła, oraz wzmacniać identyfikację i możliwość śledzenia danych, aby w ten sposób otrzymać materiały o wysokiej jakości i bezpieczne dla zdrowia człowieka i dla środowiska. Dzięki temu odpady przekształcają się w surowce, będące centralnym punktem pojęcia gospodarki obiegowej, co pomaga przekształcić ślad negatywny w ślad pozytywny.
Z drugiej strony, szkło, drewno, stal, beton czy gips to materiały zdatne do recyklingu i powtórnego użycia w tworzeniu nowych produktów. Materiały z odzysku są podstawowym czynnikiem pomagającym, aby sektor budowlany był coraz bardziej zrównoważony.
Jak wyjaśnialiśmy wcześniej, model cyrkulacyjny stara się zminimalizować wpływ działalności na środowisko. W tym celu używa zasobów inteligentnie, redukując do minimum ich ilość oraz stawiając na odnawialne źródła energii i materiały z odzysku, jeśli to tylko możliwe.
Oprócz tego, zasoby te administrowane są w wydajny sposób, sprzyjający ich obiegowemu krążeniu w systemie przez jak najdłuższy czas, redukując w ten sposób odpady. Z tego punktu widzenia powstają trzy rodzaje korzyści:
Podsumowując, teraźniejszość i przyszłość budownictwa, zależy od wprowadzenia modelu obiegowego.